Bazen unutuyoruz, hayır gördüğünüzde şer şer gördüğünüzde hayır olabilir diyebilmeyi. Ama öyle olaylar oluyor ki bazen sonrasında baktığınızda o an şer gibi olan şey hayra dönüşüyor .
Bugün evime dönerken aracımla bir yerde durdum. Tekrar yola çıkacağım anda sol tarafımdan gelen motoru biraz yorgunluk biraz da dalgınlık sebebi ile göremedim. Görür görmez hemen frene bastım, motor sürücüsü de korktu frene bastı ve aracımla çarpmadan durabilse de son anda yan yattığı için yerde kayması endişelenmeme yetmişti.
Hemen aracımdan indim ve iyi misin, iyi misin diye sordum. Tabi bir yandan endişeliyim bir yandan da kendi kendime kızıyorum bir yandan da hay aksi neden böyle olur hep beni bulur bu tip şeyler diye hayıflanıp duruyordum. Çünkü zaten biraz keyifsizdim, ve üstüne üzülmüştüm ve endişelenmiştim kötü birşey olduysa diye.
Aracım yolun ortasına doğru idi trafiği aksatmamak için turlamam gerekti, turladım hızlı şekilde dönüp arkada bir yere park ettim. Gittiğimde vuran kişi kaçtı sanmışlar ve eminler idi. Hayır hayır ben burdayım dedim adamcağızı bırakıp gider miyim hiç dedim. Onlar benim kaçtığımdan öyle eminlerdi ki şaşırmışlardı kaçmadığıma. Bense onların kaçmadığıma şaşırdıklarını görüp insanlığımızın haline şaşırmıştım. İnsani olarak zaten olması gereken bir durum ne kadar beklenmedik bir yaklaşım haline gelmiş ne yazık.
Motordan düşen kişi de bir de baktım suriyeli birisi. Söylediklerini anlamak zor oldu neyin var dedim hastaneye gidelim mi diye sordum ama tam anlamıyordu. Bakkala koştum su filan aldım geldim yanına. Adam şaşkındı, ilgilenmemi görüp sağolsun Allah razı olsun dedi çok kere. İşinden dönen adamcağızın düşmesine her ne kadar tam olarak sebep olmasam da kendimi sorumlu hissediyordum ayağı burkulmuştu. Hastaneye gitmeyi çok istedim ama bir türlü ikna edemedim iyi olduğunu söyledi.
Yanında bekledim iyi olduğundan emin olmak istiyordum. Adam sağol sağol iyiyim demeye başlamıştı. Biraz sohbet ettik, mobilyacı imiş ve ailesi için çalıştığını söyledi. Evden beni beklerler endişelenirler bir an önce gideyim diyordu. Bir motoru vardı muhtemelen başka da birşeyi yok gibiydi. Yüzü tebessümle ve gözlerinde gelecekten ümitle dolu bir adam idi. Ve evine dönerken kaza geçirmişti ancak 2 su aldım diye bana Allah razı olsun diye diye bir hal oldu.
Buradan bir şeyi çıkarım yaptım. Acaba benden önceki kişiler çok mu kötü davranmışlardı da ondan dolayı mı şaşırmıştı ve bunca duayı etmişti bana. Yoksa ben gibi işi gücü herşeyi olup dertle hayıflanan adama bir ders niteliğinde, sadece olumlu ve pozitif birisi miydi acaba.
Umarım benden önceki insanlar gerçekten gözlerinde gördüğüm o memnuniyete sebep olacak kadar kötü davranmamışlardır. Umarım o gerçekten hayat mücadelesinde kararlı ve gelecekten ümitli birisi olarak yüzü gülmüştü ve umarım ben de bu adamdan aldığım dersi unutmayıp daha fazla şükredebilirim.
Allah iyi insanları zalim ve kötülerden korusun inş.